Posag – kapitał wnoszony mężowi przez żonę, podczas zawierania małżeństwa. W wypadku, gdy żona nie posiadała posagu polskie prawo wyznaczało jej pewną sumę z majątku męża tzw. zawieniec. Wszystko to, co mąż zapisał swojej żonie nazywane było przywiankiem.
Według dawnego prawa polskiego wysokość posagu pozostawiana była zwyczajowi, z zastrzeżeniem że musi być dla męża użyteczny oraz po jego śmierci zapewniał utrzymanie dla żony. Zgodnie ze zwyczajem po śmierci swojego męża żona zobowiązana była oddać rodowi zmarłego jego zbroję, rynsztunek żołnierza oraz konie.
W Polsce, w czasach średniowiecza, dziewczyna wychodząca za mąż otrzymywała posag od ojca lub opiekuna. Wnosiła go także do nowego gospodarstwa. Stanowił on część rodzinnego majątku należnego córce (dlatego kobieta często nie miała prawa do spadku po rodzicach). Zabezpieczeniem posagu, było wnoszone przez męża wiano.
W wielu kulturach posag i wiano w dalszym ciągu odgrywają istotną rolę społeczną. W krajach arabskich nazywa się je mehru.