Aparat fotograficzny – urządzenie umożliwiające wykonywanie zdjęć fotograficznych. Jego pierwowzorem była camera obscura.
Tradycyjny aparat fotograficzny naświetla materiał światłoczuły znajdujący się w jego wnętrzu - błonę, kasetę z błonami ciętymi lub kliszę. Materiał światłoczuły w postaci zwiniętej błony, umieszczonej we wnętrzu aparatu, przewijany jest za pomocą odpowiedniego mechanizmu, dzięki czemu naświetlana jest każda z klatek filmu. Innym systemem są wymienne kasety z błonami ciętymi, które na potrzeby każdego zdjęcia należy wymienić na tylnej ścianie aparatu. Obecnie aparaty wykorzystujące błony małoobrazkowe wypierane są przez aparaty cyfrowe, w których elementem światłoczułym jest matryca z elementami fotoelektrycznymi.
Cyfrowy aparat fotograficzny, nazywany także cyfrówką rejestruje obraz w postaci cyfrowej. Jego główną zaletą jest możliwość łatwego zmieniania, poprawiania otrzymanych fotografii przy użyciu komputera oraz późniejszego ich drukowania w dowolnej ilości kopii. Nośnikiem danych, stosowanym w aparatach cyfrowych są karty pamięci. Posiadają one o wiele większą pojemność niż błony fotograficzne, dzięki czemu fotografowanie za pomocą aparatów cyfrowych jest o wiele tańsze.
W aparatach cyfrowych, układ optyczny tworzy obraz na przetworniku optoelektronicznym (matryca CCD lub CMOS). Współpracujący z matrycą układ elektroniczny odczytuje informacje na temat obrazu i następnie przetwarza je na postać cyfrową za pomocą przetwornika analogowo-cyfrowego. Dane w postaci cyfrowej zapisywane są w jednym z formatów zapisu obrazu w cyfrowej pamięci aparatu lub też są bezpośrednio przesyłane do komputera. Stosowane formaty to JPEG, TIFF lub RAW.